රටට අහිතකර අනර්ථකාරී ගිවිසුම් කීයක් මේ ඉදිරි මාස කීපය තුලදී අත්සන් කරනු ඇති දැයි නොකිව හැක. රට තුල යම්කිසි ආන්දෝලනාත්මක සිදුවීමක් සිදුවෙමින් තිබියදී (උදා: ලෙස රතන හිමි උපවාසය) ඒවා සිදුකිරීමට නියමිතව ඇති බව පෙනෙන හෙයින් පාර්ලිමේන්තුව තුල සිදුවන දෑ පිලිබදව උකුසු ඇස් මෙහෙයවා සිටින අය අත්‍යවශ්‍ය වී ඇත.

1) ප්‍රති ත්‍රස්ත පණත
අගමැති දිගින් දිගටම සමුර්දි ලාභීන්ගේ උත්සව වලදී “ජාත්‍යන්තර” ත්‍රස්තවාදය පැරදවීමට අලුත් නීති අවශ්‍ය බව කියමින් යයි. එයට ආගමික නායකයන් කොපමණ විරුද්ද වුනද ඔහු තමන්ට ඇමරිකාවෙන් දී ඇති “කොන්ත්‍රාත්තුව” ඉටු කිරීමට සුදානමින් සිටී. මේ ගැන ඇමරිකන් තානාපතිනිය මහානායක හිමි කෙනෙකුන්ද හමුවීමට ගිය අයුරු දැකගන්නට ලැබුණි. එක අතකින් බලනවිට අප්‍රියෙල් 21 “ජාත්‍යන්තර” ත්‍රස්තවාදයක් බව කීමේ වරදක්ද නැත. ඒ එම සිදුවීම පිටුපස පැහැදිලිවම බටහිර (සහ ඉන්දීය) “අදිසි” හස්ත දිගුවක් ඇතිබව 2015 සිදුවූ regime change සහ ඉන්පසු ඇමරිකාව සහ ඉන්දියාව ලංකාව තුල සිදුකල භූමිකාව තුලින් හොදාකාරව පැහැදිලි වන බැවිනි.
මෙබදු අනර්ථකාරී ගිවිසුම් ඇති කිරීමට ලංකාවට එළිපිටම මෙතරම් බලපෑම් කල යුගයක් ලංකා ඉතිහාසයේ ඇත්නම් ඒ ජයවර්ධන (යැංකි ඩිකී) ආණ්ඩු සමයේ සිදුකල ඉන්දු-ලංකා ගිවිසුම වන්නට ඇත.
මේ අතර චම්පික රණවක අමාත්‍යතුමා සුපුරුදු පරිදි අගමැතිගේ “කොන්ත්‍රාත්තු” ඉටුකිරීමට මගබැස ඇත. ඒ සදහා ඔහු ( ?ගල්කිස්සේ ) විහාරයකට ගොස් 2020 ජනවාරි 8 ට පළමුව (? “සියල්ල ආවරණය වන පරිදි”) නීති කෙටුම්පතක් සම්මත කලයුතු බවට මොන මොනවදෝ කීවේය.

අපේ අදහස නම් ගැලවී යන්නට ඔන්න මෙන්න තියන, ජනතා විශ්වාසයක් නොමැති ආණ්ඩුවක් ගෙනෙන කිසිම අණ පනතක් රටේ යහපත උදෙසා බව මහජනයා පිළිනොගන්නා බවයි. එනිසා විශේෂයෙන් විදෙස් ගිවිසුම් අත්සන් කිරීම ආණ්ඩුව වහා නතර කල යුතුය.

2) කොළඹ වරාය නැගෙනහිර පර්යන්තය ඉන්දියාවට හා ජපානයට කොටස්කර ලබා දීම පිළිබදව “මුලික” ගිවිසුම
මේ ගිවිසුමට විරුද්දව ආගමික නායකයින් සහ ජනයා පෙළගැස්වීම කඩිනමින් කලයුතුය. එය පරාද කිරීම පමණක් නොව තවත් කුමන හෝ විදෙස් ගිවිසුම් අත්සන් කිරීමෙන් ආණ්ඩුව වැළැක්විය යුතුය. ජනාධිපතිට මේ ගැන බලපෑම් කිරීම උපරිම ලෙස කල යුතුය.

දයාසිරි ජයසේකර, සිරිසේන ජනාධිපතිතුමා නැවත පොදු අපේක්ෂකයකු ලෙස පැමිණිය යුතු බව කියයි. මහජනයා ජනපතිගෙන් අරක මේක කරදෙන්න යයි ඉල්වන්නේ එසේ කිරීමට බලය ඇති කෙනා ඔහු බැවින් සහ අගමැතිට කීමෙන් කිසිම වැඩක් නොවන බව දන්නා නිසා මිස ඔහු ගැන ඇති විශ්වාසයෙන් නොවන බව දයාසිරි තේරුම් නොගත්තා වන්නට ඇත. කොන්දේසි ඉදිරිපත් කරන්නට තරම් ශ්‍රී නි ප ය බලවත් නොමැති බව මන්ත්‍රී දුමින්ද රතන හිමි බැලීමට ගොස් ලබාගත් ජනතා “පිළිගැනීමෙන්” පෙනී යයි.

ජනාධිපති සිරිසේනට කරන්නට එක් දෙයක් ඉතිරි වී තිබේ. එනම් “නම්බු පිටින්” ජනාධිපති පුටුවෙන් බැස යාමට කටයුතු කිරීමයි.
ඒ සදහා ඔහු
-ඉන්දියානු/ඇමරිකානු ගිවිසුම් අත්සන් නොකළ යුතුය.
– බදුදීන්ලා ඉවත් කල යුතුය.
-සිරේ සිටින බුද්දි නිලදරුවන් නිදහස් කල යුතුය.
-දැනට සිටින මැකෝ ඉවත් කර සාධාරණ චන්දයක් සදහා ඉඩ සැලසිය යුතුය.
පසුගිය මැතිවරණයකදී මොහු (මැකෝ ) ක්‍රියාකළ ආකාරය ඉතා පක්ෂග්‍රහී බව පෙනෙන්නට තිබුණි. ඔහු චන්ද ගණන් කිරීමට ඒ සදහා පෙර පළපුරුදුකම් ඇතිව සිටි කොළඹ විශ්ව විද්‍යාලයේ පරිගණක අංශයේ කණ්ඩායම නොයොදවා ඒ සදහා පෙරහුරුකම් නොමැති (?ජපුර) විශ්ව විද්‍යාලයේ පරිගණක අංශය යොදවා ගත් අතර විශ්වාස කල නොහැකි “අත් වැරදීම්” එහිදී සිදුවුණි. අපට මතක හැටියට විදුලිය ඇන හිටීමෙන් ප්‍රධාන පරිගණකය (server) අක්‍රිය වීම (?and subsequent data loss) එවැන්නකි. මෙවැනි බාරදුර කාර්යකදී UPS (Uninterrupted Power Service) විසදුමක් ගැන නොසිතන පරිගණක අංශයක් ඇතැයි අපට විස්වාස කල නොහැක. ලංකාවේ සාමාන්‍ය පවුද්ගලික ආයතනවල පවා ඒවා භාවිතයට ගැනුනේ අද ඊයේ නොවේ. එසේම විදුලිය ඇන හිටීයාද ඇන හිටටෙව්වාද යන්නත් ප්‍රශ්නයකි. මේ අතරම (?මැකෝ හෝ වෙනත් පුද්ගලයකු) එම චන්ද process කල පරිගණකය තිබු කාමරයට ඇතුළුවනු දුටු අයකු සහ එය ජංගම දුරකථනයක සටහන් වන දර්ශනයක්ද ඇතිබව වාර්තා වුන නමුදු සුපුරුදු පරිදිම මේ සියල්ල යටපත් විය.

මේ කරුණු කරනා වත් ඉටුනොකළහොත් ජනාධිපතිතුමාට චන්ද කෙසේ වෙතත් දුමින්දට ලැබුන ප්‍රතිචාරයම ලබා ගැනීමට හැකිවෙනු ඇත.

ඒ අතරම දැනට මේ ආණ්ඩුව අත්සන් කර ඇති අහිතකර සහ අපට අවාසි සහගත ගිවිසුම් අවලංගු කිරීමට හෝ ප්‍රති ව්‍යුහගත කිරීමට හෝ ඉඩකඩ ඇත්දැයි නීති විශාරදයන් සහ අනෙකුත් උගතුන් සලකා බැලිය යුතුය. අවම වශයෙන් ඒ සදහා, “පවතින ආණ්ඩුව විදේශික බලපෑම් මත බලයට පැමිණි ආණ්ඩුවක්ය එනිසා එම ආණ්ඩුව අත්සන් කල විදෙස් ගිවිසුම් වලංගු නැත ” යන පදනම පාවිච්චි කල හැකිදැයි
සොයා බැලීමත් වටිනු ඇත. අගමැති තමා ඇමරිකාවේ MIT සිට 2015 චන්දය සැලසුම් කලබව කීවා අපට මතකය. එහි “නීතිමය වරදක්” නොමැති වුවත්, ඔහු බලයට පැමිනි පසු ගිවිසගත් ඇමරිකානු හමුදා සදහා වන ගිවිසුම් (?2 ) සහ මිලේනියම් චැලේන්ජ් ව්‍යාපෘතිය හරහා සිදුකරන්නට නියමිත වැඩපිළිවෙළ අනුව (මිලේනියම් චැලේන්ජ් ශාඛාවක් අගමැති කාර්යාලයේ පිහිටුවා ඇති බව ඊට අදාල letter head එකක් මගින් ඔප්පු වී ඇති බවද නිල නොවන ආරංචි මාර්ග සදහන් කරයි ) මේ ප්‍රකාශය පෙළගැස්වූ විට ඔහු ඇමරිකානු “බළල් අතක්” බව යහමින් ඔප්පු වෙයි.
තවද 2015 මැතිවරණයේදී, රුපියල් 1000 බැගින් එක පුද්ගලයකුට දී ඔවුන්ට උපදෙස් ලබාදී ඇත්තේ බස් රථ වලට ගොඩවී මගීන් ළග අසුන් ගනිමින් මැතිවරණයට වැඩකරන පුද්ගලයකු ලෙස නොව සාමාන්‍ය පුද්ගලයකු ලෙස පෙනී සිටිමින් 2015 පෙර ආණ්ඩුවේ නායකයන් ගැන එම මගීන්ට කලකිරෙන ලෙස කතා කිරීමට බවට රාවයක්ද අසන්නට ලැබුණි. මෙවැනිම “මඩ” ව්‍යාපාරයක යෙදීමට විශ්ව විද්‍යාල තුල මෙන්ම අන්තර්ජාලයේද පුද්ගලයින් යොදා සිටින්නට ඇති බව පෙනෙන්නට තිබුණි. මේ සිදුවීම් කිහිපයක් හෝ සාක්ෂි සහිතව එළිකර ගන්නට හැකිනම් 2015 මැතිවරණ ප්‍රථිපලය ප්‍රජාතාන්ත්‍රික නොවන බවට ඔප්පු කලහැක.
එසේම සිරිසේන ජනාධිපතිද තමන් 2015 මැතිවරණයට කලින් ඒ ගැන ඉන්දියානු තානාපති කාර්යාලය තුල සිට සාකච්චා කල බවට මැතිවරණයට පසු උදම් ඇනු බවත් ඔහුගේ පුත්‍රයා විශාල මුදලක් (?ඩොලර් නෝට්ටු) තම නෑදෑයකුගේ ගෙදර සැගවීමට ගෙනා බව හෙළිවූ ආකාරයත් අපට මතක ඇත.

මීටත් වඩා ප්‍රබල සාක්ෂිය නම් දයාසිරි ජයසේකර (?ඊයේ ) කල ප්‍රකාශයයි. ඔහු කීවේ ඇමරිකානු “කුමන්ත්‍රණය ඉව වැටුන පසු” ජනාධිපතිතුමා අගමැතිතුමා සමග එක්ව කටයුතු කිරීම නැවැත්වීමට තීරණය කර මහින්ද අගමැති කල බවයි.
ඇමරිකාවේ ඩොනල්ඩ් ට්‍රම්ප් රුසියාවේ ආදාරයෙන් මැතිවරණය දිනු බැවින් (එවැනි චෝදනාවකට පදනමක් ඇති බවක් නොපෙනේ ) ඔහුට විරුද්දව දෝෂාභියෝගයක් (impeachment) ගෙන ආ යුතු යයි ඇමරිකානු විපක්ෂය කියයි නම්, මෙසේ ඉන්දියානු-ඇමරිකානු තානාපති කාර්යාල තුල කුමන්ත්‍රණ කරමින් ප්‍රජාතන්ත්‍ර විරෝධී ලෙස ඔවුන්ගේ මැතිවරණ ව්‍යාපාර ගෙනගිය අයවලුන්ගේ ආණ්ඩුවකට නීතිමය පදනමක් තිබිය නොහැක. එනිසාම එවැනි ආණ්ඩුවක් මෙකියන රටවල් සමගින් අත්සන් තැබූ ගිවිසුම්ද නීත්‍යනුකුල නොවන බව අපගේ විශ්වාසයයි.

කෙසේ නමුත් මෙවැනි මගක් ගත නොහැකිනම්, මේ ගිවිසුම් සහ ආණ්ඩු ක්‍රම ව්‍යවස්ථාව තුල මෑතදී කරනලද අනර්ථකාරී වෙනස්කම් අහෝසි කිරීමටද ඒ වෙනුවට අනිකුත් රටවල (විශේෂයෙන් ඉන්දියාවේ) ආණ්ඩු ක්‍රම ව්‍යවස්ථාද අද්‍යනය කර අපට ගැලපෙන ව්‍යවස්ථා සංශෝධනයකටද ජනතා වරමක් ඉල්විය යුතුය. ජනාධිපතිගේ ව්‍යවස්ථාදායක බලතල නැවත සංස්ථාපිත කිරීමට ජනතා වරමක් ඉල්විම පවතින තත්වය යටතේ අත්‍යවශ්‍ය වනු ඇති අතර ඒ සදහා බහුතර ජනතාව එකහෙලාම එකග වනු නොඅනුමානය. එහෙත් ජනාධිපතිවරණයකට පසු මේ ඉල්වීම කළහොත් අපේ ජනතාවට ඉක්මනින් සියලු දේ අමතක වන බැවින් එය ලබා ගැනීමට අපහසු වනු ඇත. තවද මෙම “ජනාධිපති ව්‍යවස්ථාදායක බලතල” සදහා කරන ඉල්වීම සෑම ජනාධිපතිවරණයකදීම කලයුතු බවට ආණ්ඩු ක්‍රම ව්‍යවස්ථාව තුලට ඇතුලත් කරගත හැකිනම් මහජනතාවට ඉදිරිපත් වන අපේක්ෂකයා අනුව මෙම ඉල්වීමට එකගත්වය පළකර හෝ නොකර සිටිය හැකිවනු ඇත.

එලෙසම ඉදිරි චන්දයකදී, ඉන්දියාව විසින් බලයෙන් අප පිට පැටවූ පළාත් සභා සුදු අලියා අවලංගු කිරීමට ජනතා වරමක් ගත යුතුය. ඒ වෙනුවට, එම කාර්යාල තුල සම්බන්දීකරන නිලධාරීන් අතලොස්සක් යෙදවීමෙන් දුරස්ථ පැතිවල ජනයාට තමන්ගේ රාජකාරීන් ඉටුකරවා ගැනීම සදහා කොළඹටම පැමිණීමේ අවශ්‍යතාවය සෑහෙන දුරට අඩුකරගත හැකිවනු ඇත. පරිගණක සේවා සහ එමගින් දුරස්ථ ලෙස සම්බන්දීකරනය වීමට, තොරතුරු හුවමාරුවට හැකියාව තිබියදී ආණ්ඩුකාරවරුන් මැතිඇමතියන් පත් කරමින් පළාත් සභා නඩත්තුව නිෂ්පල, නාස්තිජනක ක්‍රියාවකි. එම අවලංගු කිරීම තුලින් සමහර පළාත් සභා අපේක්ෂකයින් සුළු ජාතීන් තුල ජාතිවාදය අවුළුවා චන්ද පෙට්ටි තර කර ගැනීමේ ජාවාරමටද වැටකඩොලු බැදෙනු ඇත.